Geceye sırf gece diye tutkun olması, arkadaşımın tuhaf bir fantezisiydi (buna başka ne diyebilirim ki?) ve diğerlerine olduğu gibi, onun bu tuhaflığına da sessizce uydum; tam bir teslimiyetle onun vahşi isteklerine boyun eğdim. Karanlık Tanrıça her zaman bizimle olmuyordu ama biz onun varlığını taklit edebiliyorduk. İlk önce şafak vakti eski evimizintüm döküntü panjurlarını kapatıyorduk; güçlü kokuya sahip yanan birkaç mum, en kasvetlive en zayıf ışıklarını saçıyordu. Mumların yardımıyla ruhları ...