Umutsuzluğum umuduna düğümlenmiş.
Razıyım!
Sevsen de gel sevmesen de.
Kabulüm!
Ölsem de gel ölmesem de...
Gölgeler çekildiğinde, kabuk tutmuş yaralarım
yeniden kanamaya başladı. Bir varmış değil de,
sanki hep yokmuş gibi sakladığım ve yüzleşmekten
korktuğum ne kadar sarsıcı acı varsa, işte yine
karşımdaydı.
Yüz yüzeydik ve çırılçıplak!
Annemin ve babamın kanlar içinde yattığı o oyun
parkındaydık. Gökyüzü kara, içime çektiğim nefes ...
