“Gül yüzlü güzel Çocuk! Peygamberin, seni çok severdi. Tıpkı Hasan’ını, Hüseyin’ini, Rukiyye’sini, Tıpkı Üsâme’sini sevdiği gibi. Tıpkı Fatıma’sını, Ümmü Gülsüm’ünü sevdiği gibi. Gül yüzlü güzel Çocuk! Sen, O’nun Zeyneb’i, Esmâ’sı, Enes’i, Beşir’i, Abdullah’ısın. Bir baba evladını nasıl sever, öyle severdi seni. O, sevgisiyle, şefkat ve merhametiyle senin manevi babandır çünkü. O(sav), hepimizin babası! Tâ o zamandan sana selam yollamıştı, biliyor musun? “Ne mutlu beni görmeden iman edene” diyer ...
